هنر؛ زبان مشترک انسانها/ مصاحبه اختصاصی با دکتر امیر فرزام دهنوی، کارگردان نمایش «بازیگر سایهها»
دکتر امیر فرزام دهنوی؛ کارگردان نمایش «بازیگر سایهها»؛ در مصاحبهی اختصاصی به خبرنگار هفترخ نیوز گفت:
هنر، مرزهای کلیشه را میشکند.
نمایش «بازیگر سایهها» تنها یک اجرای نمایشی نیست؛ تبلور نگاهی تازه به توانمندی، انسانیت و هنر است. دکتر امیر فرزام دهنوی، کارگردان این پروژه متفاوت، با همراهی کودکان و نوجوانان دارای اختلال طیف اتیسم و سندرم داون، بار دیگر تعریف تئاتر را به چالش کشیده و مرزهای مرسوم آن را شکسته است.
هنری از دل نیاز، نه ترحم
در پاسخ به پرسش خبرنگار هفترخ درباره چگونگی شکلگیری این همکاری، دکتر دهنوی تأکید کرد:
«از دل نیاز شکل گرفت، نه از ترحم. این بچهها هنرمندن، فقط زبان بیانشون متفاوته. چالش اصلی، نبودِ درک و امکانات بود. اما ارزش بزرگش اینه که با آدمهایی کار کردیم که هنر رو از درون میسازن، نه از روی تظاهر.»
هنر مستقل؛ بیپشتوانه اما با باور
دکتر دهنوی در توصیف اقتصاد هنر، تصویری واقعی و تلخ ارائه داد:
«اقتصاد هنر یعنی هنرمند بتونه از راه هنر زندگی کنه، نه فقط زنده بمونه. تو ایران هست، اما بیشتر برای یه قشر خاص. برای تئاتر مستقل، تقریباً بیمعنیه.»
او با صراحت از نبود حمایت جدی سخن گفت و افزود: «بیشتر بار کار افتاده روی دوش من و تیمم. هیچ اسپانسری نداشتیم. خیلیها از دور ‘بهبه’ و ‘چهچه’ گفتن اما حتی یه بطری آب برای این بچهها نیاوردن.»
قدردانی از همراهان دلسوز
دهنوی از همراهی چهرههایی چون *سجاد افشاریان* به عنوان نقطه عطفی در دیده شدن پروژه یاد کرد و گفت:
«حضورش برام انگیزه بود. باعث شد پروژه جدیتر دیده بشه و رسانهها بهش توجه کنن. آقای افشاریان با دلش اومدن. هر کسی تو این پروژه هست، نگاه خدا همراهشه.»
او همچنین از *امید معلم، کوروش شاهونه، سام درخشانی، خانم حیدرآبادی، عوامل موزه سینما، خانوادهها، عوامل متعهد نمایش و آقای مهران مدیری* که با یک جمله کوتاه در دیداری گذرا انگیزهاش را دوچندان کردند، با احترام و سپاس یاد کرد.
هنر؛ زبان مشترک انسانها
دکتر دهنوی اعتقاد دارد که هنر میتواند نگاهی تازه به افراد دارای شرایط خاص بیافریند:
«وقتی این بچهها روی صحنه میدرخشن، مردم دیگه نمیتونن نادیدهشون بگیرن. کلیشهها میشکنن، نگاهها تغییر میکنن.»
نه برای ترحم، بلکه برای باور
در پایان این گفتوگو، دکتر دهنوی با تأکید بر هدف واقعی این حرکت گفت:
«بچههای ما برای ترحم نیومدن، اومدن هنرشون رو نشون بدن. خواهش میکنم نهادهای مسئول جدی بگیرن ما رو. از مردم هم میخوام بیان تئاتر، ببینن، باور کنن.»
«بازیگر سایهها» فقط یک نمایش نیست؛ پژواک صدای کودکانیست که سالها در سایه مانده بودند.
اکنون زمان آن رسیده که نور صحنه، سهم آنها هم باشد.
