بر سر «صیاد» چه آمد؟
فیلم سینمایی صیاد با کارگردانی جواد افشار و تهیه کننندگی محمدرضا شفیعی، اولین فیلم اکران شده در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر بود که نقدهای متفاوتی را در پی داشت.
فیلم صیاد ساخته‌ی جواد افشار که اولین اکران را در برج میلاد به خود اختصاص داد جز خستگی در دقایق پایانی چیزی برای مخاطب خود ارمغان نداشت. جواد افشاری که سال‌ها از فضای سینما دور بود این بار با روایتی مستند‌گونه از زندگی شهید علی صیاد شیرازی به کارزار فجر آمده بود. اثری که شاید بهتر بود هماه راه “ایستاده در غبار” را برود.
فیلم از نظر تکنیکال دارای مشکلات فراوانی بود. گویا تمام عوامل تلاش کردند که به صورت شب امتحانی، این اثر را به پرده‌ی نقره‌ای چهل و سومین فیلم فجر برسانند. صداهایی که به اصطلاح سینک نیستند، بازی‌هایی که یکدست نیستند، شخصیت‌هایی که در حد تیپ باقی می‌مانند و یا بدتر از آن، فیلم‌نامه الکن این اثر که در معرفی صیاد شیرازی اصلا موفق عمل نکرده بود.
محمدرضا شفیعی؛ تهیه‌کننده صیاد؛ در نشست خبری گفت: “این فیلم ارزان ترین فیلم ساخته شده در بین سینمای ایران در سال های اخیر است.”
البته نباید از حق گذشت که گریم‌ها توانست بسیار موفق عمل کند و نه تنها یک قهرمان شبیه به واقعیت، که یک ضد قهرمان واقعی را نیز به تصویر کشیده بود. امید است جواد افشار، دغدغه‌ی فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس را داشته باشد. نه آنکه صرفاً وابستگی به ایدئولوژی‌ها، وی را به این سمت سوق داده باشد.
